Brudne dzieci...

Już dawno chciałam o tym napisać.

Temat raczej mało smaczny, proszę nie spożywać posiłków przy jego czytaniu...

Jeśli już to na własną odpowiedzialność...

Dbałość o higienę jest ważnym elementem w opiece nad dzieckiem. 

Ba! Jest ważnym elementem w życiu człowieka w ogóle.

Rzecz wydawałaby się tak oczywista jak to, że woda jest mokra, a śnieg zimny...

I może ktoś się pukać w czoło, że po co pisać o czymś tak oczywistym...

Ano, może właśnie po to, bo to nie dla wszystkich jest oczywiste.

Mamy w przedszkolu różne dzieci (a co za tym idzie różnych rodziców...).

I niestety jest podział.

Na te zadbane i te niezadbane.

Te pierwsze bez względu na pochodzenie swoje, swoich ubrań i zabawek są czyste.

Mogą być ubrane jak z dziecięcych pism o modzie albo skromnie jednak zawsze mają czyste, przycięte paznokcie, czyste buzie, czyste włosy, czyste ubrania i same pachną świeżością (a przynajmniej nie śmierdzą).

Te drugie nie mają tyle szczęścia.

I tak o to mamy dziewczynkę - 3 i pół roku, rodzice wykształceni i zadbani (zawody te z górnej półki), a córka przez pierwsze półtora roku pobytu u nas chodziła brudna, z glutem do kolan ("bo ona sobie nie da odciągnąć"), przez tydzień w tych samych poplamionych poniedziałkowymi buraczkami ubraniach. (Jak miałyśmy przedszkole ciuszki na zmianę, to przebierałyśmy, ale nie zawsze coś było.)

Przebieranie jej pieluchy też było wyzwaniem.

Niemyte ciało śmierdzi. 

Nawet dziecięce.

A może zwłaszcza dziecięce?

Bo przecież w pieluszce?

Bo przecież pielucha sporo uniesie....

Mamy też chłopca.

Takiego dwuletniego małego blondynka o rozbrajającym uśmiechu.

I niestety zabójczym smrodzie po zdjęciu pieluchy.

Kupa, nawet taka po śliwkach suszonych, nawet taka z rozwolnienia to tylko kupa.

Wyobraźcie sobie odór niemytego ciała, a dokładnie genitaliów, w połączeniu ze słodkim i mdłym zapachem chusteczek nawilżanych (mnie cofnęło.....)

Wyobraźcie sobie wiecznie odparzoną pupę.

Wyobraźcie sobie malutkie rączki z kilkumilimetrowymi odrostami paznokci, z których każdy jeden jest czarny.

Wyobraźcie sobie małą blond główkę ze skorupą ciemieniuchy.

Ja wiem, że u niektórych ciemieniucha jest ciężka do usunięcia mimo właściwej pielęgnacji.

Tyle, że w tym przypadku pielęgnacji brak...

Mamusia przychodzi do przedszkola w czymś na wzór futra, ubrana jak na wybieg, a jej usta krzyczą czerwienią - nie jest piękna, ale jest zadbana (przynajmniej na pierwszy rzut oka).

Zdarza mi się, że Hania idzie spać bez kąpieli.

Ale są to sytuacje wyjątkowe.

Albo Hanka nagle zasypia o nietypowej dla niej porze, albo mamy jakąś awarię innego rodzaju.

Zdarza się, ale sporadycznie.

I nigdy pod rząd.

Mówi się, że szczęśliwe dziecko, to brudne dziecko.

Tylko, że to nie o tego rodzaju brud chodzi.

Dręczy mnie to.

Najbardziej jak trzeba owego chłopca przebrać.....

A ja mam węch bardzo wrażliwy...