Tak to już zwykle bywa...

...że nie zawsze można sobie piękny dzień wymarzyć.
Miało być słońce - był śnieg...

Miało nie być kłótni - była...

Na szczęście obyło się bez ofiar, fochów, cichych godzin czy dni i innych.

Rozeszło się po kościach.

Jedyne co się udało to buty.

Są piękne i wygodne:)

Mam jedno postanowienie na ta wiosnę.

Chcę wyglądać dobrze.

Dobrze, czyli modnie.

Ale nie jak "faszyn wiktim".

Moja szafa po ciąży woła o odświeżenie.

Owszem wróciłam do swojej wagi sprzed ciąży. 

Do rozmiaru też.

Ale figura po ciąży się zmienia...

W dodatku na większość ubrań nie mogę wręcz patrzeć...

Z niecierpliwością czekam na zwrot podatku.

I mam nadzieję, że tym razem nie pójdzie na opłacenie bieżących spraw.

Przydałoby się jeszcze fryzjera odwiedzić...

Muszę zadbać o swoje samopoczucie.

Jest szansa, że to mi pomoże przetrwać okres rozłąki i bycia "słomianą wdową".

Decyzja zapadła.

Za niecały miesiąc mąż wyjeżdża.

Miałam plan, żeby pod jego nieobecność, choć na jakąś chwilę ściągnąć tu moją mamę.

Ale to nie wypali tak jak i dzisiejszy plan na naprawdę dobry dzień.

Jej leczenie będzie trwało dłużej i niestety konieczna jest chemia i radioterapia.

I tak to już zwykle bywa, że nic się nie układa po naszej myśli.

A przynajmniej niewiele.

Cóż więcej mogę powiedzieć po za prozaicznym

"but life goes on..."

& 

"Keep ya head up..."

A jutro będzie kosmetycznie:)

Kolorowych...