Garść zaległych informacji:)

Po pierwsze bardzo, ale to bardzo dziękuję za wyróżnienie

Versatile Blogger

Już sama nie wiem od kogo dokładnie dostałam, wiem, że od kilku osób.

Bardzo Wam dziękuję:)

Kiedyś już odpowiadałam więc po prostu odsyłam Was tutaj.

Poza tym chciałam ogłosić wszem i wobec, że Hania w końcu opanowała schodzenie z kanapy:)

Uczyliśmy małą bestię odkąd tylko zaczęła stawać czyli od jakiegoś 9 miesiąca.

Bezskutecznie.

Choć powiem szczerze, że dziecko nas po prostu w pewnym momencie zaczęło wykorzystywać.

Tak, tak - wykorzystywać, robić w bambuko i tym podobne.

Ale do rzeczy...

Dzień po urodzinach postanowiliśmy rozkręcić Hankowe niemowlęce łóżeczko i przerobić je na tapczanik z niskimi barierkami tylko przy główce.

"Nie za wcześnie" - zapytał mąż.

"Nie, albo się w końcu nauczy schodzić, albo będzie spadała całe 10-15 cm w dół" - odrzekłam pół żartem pół serio.

Hania zakochała się w swoim łóżeczku - ale o tym innym razem.

Na początku próbowała zejść na główkę.

Wytłumaczyliśmy co i jak, ponownie pokazaliśmy jak i...nic.

Hania w płacz, wyciąga rączki żeby ją zdjąć z łóżeczka.

"O nie" - mówię i siadam pół metra od łóżeczka - wiem wyrodna jestem.

"Mamusia nie weźmie cie na rączki, mogę Ci kochanie pomóc zejść z łóżeczka, będę przy tobie, ale nie wezmę na rączki, bo wiesz jak zejść. Pokazywaliśmy z tatusiem wiele razy. 

Hanka płacze jeszcze przez minutę, po czym uspokaja się, chwyta za barierkę i schodzi sama, mijając bijąca brawo mamę jak furmankę, a na moja zaczepkę odpowiedziała tylko machając rączką "odsuń się".

I ktoś mi jeszcze powie, że dzieci nie potrafią być interesowne i że nie potrafią wykorzystywać????

Już nie raz złapałam Hankę na "wymuszonym" płaczu.

Paszcza się drze, z oka może jedna łza się uroni, ale wzrok mówi zupełnie coś innego....

Co ja urodziłam????

Teraz, po zaledwie kilku dniach od Hankowego postępu, Młoda samodzielnie (choć koślawie jeszcze) schodzi z kanapy, wchodzi na własne łóżeczko (do kotka albo po zabawkę) i pędzi dalej.

Na kanapę nie wejdzie, bo wysoko i nie ma się czego złapać, z resztą w schodzeniu z owej i tak jej pomagamy. 

Nie mniej jednak dla nas to wielki sukces naszego dziecka:)

Podejrzewam, że umiała to znacznie wcześniej.

Pamiętacie filmik, na którym Hania wchodzi i schodzi z pudełka?

????

Tyle nas dziecko w balona robiło:P:P:P

Na koniec donoszę tylko, że Mama już po operacji.

Pierś oszczędzona, wszystkie węzły wycięte.

Mama czuje się dobrze, pewnie teraz śpi.

My też dziś zaśniemy spokojniejsi.

Przynajmniej o nią.

Bo niestety los nas nie oszczędza i w tym roku...